رمان ناتاشا قسمت 7

رمان ناتاشا قسمت 7

هاکان با قیافه سرد وبیتفاوت همیشگی وارد شد ،نیم نگاهی به من انداخت لباس ارتشی که دستش بود رو پرت کرد رو تخت و رو به نیوشا گفت
_ ستوان نادری ببین اگه مستی از سرقلت پریده این لباسا رو تنش کن بیاید پایین سرهنگ امینی منتظره.
باید سریع بریم پایگاه
بغض راه گلومو بسته بود .چرا با من اینجوری میکرد . دیشب اینقدر عاشقانه اما الان ...
باورم نمیشد این همون هاکان دیشبی باشه . پس اتفاقای دیشب همش یه توهم بوده و بس .
یوشا_ بابا به این خر و الاغام که بار میبرن یه مدت استراحت میدن خستگیشون در بره . هنوز از این عملیان نیومدیم باید بریم یکی دیگه . تازه میگن این طرفی که باید بریم دنبالش از اوناشه ها ،یه کارایی میکنه عتیغه .
میگن واسه خنده و سرگرمی دینامیت میکنه تو سوراخ مقعد این شترای بدبخت و اونا رو منفجر میکنه .
بنظرت طرف روانی نیست؟
با حرف نیو به خودم اومدم هاکان رفته بود .
_ هان اره حق با توه..
نیوشا_ چی چی رو حق با منه اصلا فهمیدی من چی گفتم؟
باز رفته بودی تو عالم هپروت . پاشو زود عوض کن بریم حوصله نیش و کنایه ندارم.
بی درنگ لباس عوض کردم
_بریم. من امادم.
دلم نمیخواست لحظه ای دیگه تو اون خونه بمونم حتی سرمو بالا نکردم ببینم خونش چه شکلیه. پشت سر نیوشا راه افتادم.
سرهنگ_سلام ستوان نادری.
خواستم جواب سلام سرهنگ و بدم که دیدم هاکانم کنارشه.
با صدایی که انگار از ته چاه بیرون میومد _سلام سرهنگ
سرهنگ_ ناتاشا خانم حالت خوبه مشکلی نداری؟میتونیم بریم؟
_ بریم.
نیوشا_حالش خوبه بریم
سوار ماشین شدیم .خودکثافتش ماشینو میروند.
تو ماشین مدام نیوشا زر میزد مخم داشت میترکید .
هر از گاهی سنگینی نگاهشو حس میکردم اما با خودم عهد کرده بودم نه نگاش کنم نه همکلامش بشم.
از کوچه وبازار گذشیم تا به پایگاه شهری رسیدیم.
سرهنگ _بچه ها برید سوار کامییون بشین تا منو سردارم بیایم.
نیوشا_چشم قربان.
بی توجه به اونا پیاده شدم و سوار کامیون ارتشی که چند تا از دخترای گروهمونم توش بودن شدم.
اااا ناتاشا خانم شما یید؟
به سمت صدا برگشتم .سرهنگ فرزام بود .
بی اختیار لبخندی به لبم نشست
_سلام سرهنگ بهاری
فرزام_ چه سعادتی انگار باز قرااره در رکاب شما بریم به نبرد تن به تن.
_ اختیار دارید شما...
نیوشا_ اا سرهنگ بهاری نمیدونستم شما هم تو این عملیات شرکت دارین.
فرزام_ راستش قرار نبود من بیام اما سرهنگ قله قانی مشکلی براش پیش اومد این شد که منو اعزام کردند.
نیوشا_ خوبه ،میگن عملیات سختیه راست میگن؟
فرزام_ اره ،این چهل و دومین عملیاتیه که واسه دستگیری این ادم انجام میدیم اما هر بار با کلی تلفات دوجانبه شکست میخوریم.
_ یعنی اینقدر این ادم قدرتمنده؟
فرزام_ از لحاظ تجهیزات نظامی باید بگم حرف اول و میزنه اخه پشتیبانشون یه اسراییلیه . هر سلاحی که فکر کنی اینا دارند .
نیوشا _ اوه پس فاتحه مون خوندست بابا من هنوز ارزو دارما نمیخوان ناکام از این دنیا برم .
_ حالا میدونن ما داریم میریم طرفشون؟
نیوشا_ ناتا عزیزم باز میخوای ضریب هوشی پایینتو نشون بدی؟
د اخه اگه میدونستن ما داریم میریم بگیریمشون مثل ماست سر جاشون وا میستند ؟
فرزام_ خبر دادن طرف کوپایه جنگلی با یه عده گروگان اطراق کردن و بخاطر پیروزی دو شب پیششون تو یه بمب گذاری جشن گرفتند
قراره بشون شبیه خون بزنیم.
_ سرهنگ فرزام
هاکان بود که با صدای خشک و سرد اونو صدا زد.
فرزام_ بله قربان؟
هاکان_این عملیات به عهده من گذاشته شده شما میتونید پستتونو تحویل بدید . گفتن نقشه کوهپایه دست شماست بدید به من .
فرزام _ بله قربان اینجاست بفرمایید .
ممکنه اجازه بدید منم همراهیتون کنم .
سرهنگ هم بالا اومد با یه اشاره اون کامیون حرکت کرد.
هاکان _ اگه خیلی مایلی خودتو به کشتن بدی چرا که نه ..
فرزام_ ممنون از لطفتون .
کامیونها پشت سر هم به راه افتادند.
هاکان و سرهنگ ها درست روبروی ما نشسته بودند و داشتند نقشه رو بررسی میکردند .
نیوشا در گوشم اروم گفت
_ چه حالی میده با سه تا جیگر بری ماموریتا نه؟
_ نه
نیوشا_ خاک تو مول بی ذوقت.
_زر زیادی نزن نیو حوصله ندارم.
نیوشا_ چه مرگته ،تو از وقتی هاکان اومد تو اتاق اینجوری شدی. ببینم دیشب اتفاقی بینتون افتاده امروز اصلا تیکه ننداختین به هم . مشکوک میزنین .
_ ننننننننننننننههههههههه چند بار بگم . ولم کن
نیوشا_ خوب بابا سگ نشو حالا.
فرزام _ افراد این اسلحه ها رو بگیرید .
الانم سردار براتون نقشه رو توضیح میدند .
اصلا دلم نمیخواست حتی صداشو بشنوم .
هاکان_ اونجا هیچ کس تا من نگفتم شلیک نمیکنه ، کار سر از خود انجام نمیده . با علامت من با تاکتیک 9 از 6 غافلگیرانه به سمتشون یورش میبریم ...
حتی صداش با این لحن محکم و خشن
خواستنی بود .
هوووو ناتاشا باز که خر شدی.
هاکان_ همه متوجه شدید . دیگه تکرار نکنم.
با این حرف مستقیم به من چشم دوخت .
همه به جز من یک صدا _ بله قربان.
هاکان_ ستوان نادری
نیوشا_بله قربان
هاکان_با اون قلت بودم، ستوان نادری
هنوزم سرم پایین بود و محلش نمیذاشتم نیوشا اروم با ارنج زد به پهلوم.
با چشمایی که خشم توش موج میزد سرمو اوردم بالاو زل زدم تو چشای زیتونیش و زیر لب گفتم
_بله
هاکان یکتای ابروشو داد بالا
-بله چی؟
_.....
هاکان اینبار با فریاد
_بله چی ستوان؟
با بیتفاوتی نگاهی بهش انداختم
_ بله قققققققققر بان
هاکان با خشمی که سعی میکرد مهارش کنه
_اهان حالا شد. کاملا متوجه نقشه شدید؟
_ بله ...قربان
بلا فاصله سرمو به سمت بیرون کج کردم تا قیافه نحسشو نبیم . گردنم داشت میشکست که کامیون ایستاد .
سرهنگ_ بچه ها از اینجا باید پیاده بریم .
منطقه جنگلیه مراقب باشید.
بچه ها یکی یکی پیاده شدند فرزام جلوی من بود و هاکان پشت سرم.
حرم نفساشو پشت سرم حس میکردم بی توجه بهش پریدم پایین و دنبال فرزام راه افتادم.
فرزام_ ستوان مراقب باشید.
_ شما هم قربان.
فرزام_ پشت سرم حرکت کنید .
هاکان_ سرهنگ فرزام
فرزام_ بله قربان.
هاکان _برو قسمت میانی رو پوشش بده.
فرزام با دلخوری نگاهی به من و بعد به هاکان انداخت
_بله قربان
رفت.
قدمهامو تند کردم تا فاصلمو ازش زیاد کنم که دستمو گرفت و کشید. فاصله مون با بقیه زیاد شد.
_ اگه بخوای باز واسه این مردک عشوه خرکی بیای همینجا گردنتو خورد میکنم فهمیدی .
بازومو با غیض از تو دستش کشیدم بیرون و با نفرت تف گنده ای رو پوتینش انداختم.
خیز برداشت بازومو بگیره جاخالی دادمو با دو خودمو رسوندم به گروه فرزام.
فرزام تا منو دید لبش به خنده باز شد.
_ از کنارم جم نخور ستوان.
منم واسه اینکه حرص هاکانو بیشتر در بیارم چسبیده به فرزام حرکت کردم...
نیوشا وسرهنگ گروه اول بودند ما هم پشت سر اونا .
ازچند ساعتی بود که از لابلای درختا رد میشدیم . تقربیا غروب بود و هوا تاریک شده بود که اطراق کردیم.
هرکس ازخستگی گوشه ای نشسته و مشغول باز کردن کنسروش بود .
منم کنار فرزام رو کنده ای نشسته بودم .هاکان طرف چپ من با فاصله به درختی تکیه داده بود و با عصبانیت منو نگاه میکرد.. نیوشا هم قربونش برم انگار نه انگار خواهری هم داره چسبیده بود ور دل سرهنگ .
فرزام_ ستوان کنسروتونو بدید اینو بگیرید براتون باز کردم.
_ ممنون سرهنگ خودم باز میکردم.
فرزام رفت طرف سرهنگ و نیوشا.
هاکان با داد
_زود غذاتونو بخورید باید سریع حرکت کنیم. وقت نداریم
صدای پچ پچ دختری پشت سرم میومد
_خدا بده شانس دیدی واسش کنسرو باز کرد. دوتا خواهری خوب قاپ این سرهنگا رو دزدیدن. نمیدونم چی تو این دوتا خواهر دیدن .
_ نمیبینی چه پیشونی بلندی دارن عزیزم تا فرق سرشون میرسه.
یهو صدای نیوشا اومد
_شما سربازای آش خورداشتین چه گهی میخوردید؟
دخترا_آی.. آییییی .. ستوان گوشممون ...دارید گوشمونو میکنید. تو رو خدا غلط کردیم ستوان ...
نیوشا_ خفه ، یه بار دیگه بشنوم از این غلطای زیادی کردین گوشتونو از جا میکنم میندازم جلو سگا ،فهمیدین؟
دخترا که حسابی ترسیده بودند یک صدا گفتن _بله قربان.
نیوشا_ حالا برید جای زر زیادی کنسروتونو کوفت کنید . گم شید ...
دخترا دوتا پا داشتن دوتای دیگه قرض کردن الفرار.
داشتم با خنده کنسرومو میخوردم.
نیوشا_ حال کردی جذبه رو .
_اره . ...
یهو صدای شلیک از همه طرف به گوش رسید .
نیوشا سریع منو گرفت و با هم خوابیدیم رو زمین.
هاکان_ پناه بگیرید لو رفتیم ...نقشه 2از 5 ....
نقشه 2از 5.
فرزام_ بخوابید رو زمین .
گلوله ای از کنار صورتم رد شد .
بد جور غافلگیر شده بودیم.
نیوشا_ اشهدتو بخون ناتا دیدی اخر فرستادیمون سینه قبرستون.
شرایط خیلی بدی بود خودم کمی ترسیده بودم .
سرهنگ وهاکان ،با چند تا از بچه ها پشت صخره ای سنگر گرفته و شلیک میکردند.
صدای داد هاکان اومد_
فرزام بچه ها رو ببر سمت دره اونجا میبینیمتون.
بعد از پشت صخره پرید سمت یه گودال اونجا کمین کرد .
یهو دیدم چند تا مرد دارن میرن همون سمتی که هاکان بود .
انگار چیزی تو دلم فرو ریخت .
فرزام _افراد سینه خیز به سمت بالای جنگل حرکت کنید . اونجا یه دره ست...زود .
بی اختیار از جام بلند شدمو دوییدم سمت هاکان.و شروع کردم به تیر اندازی.
نزدیکش بودم...
نیوشا_ بخواب دیییوونه . بخواب ...
با داد نیوشا هاکان به سمتم برگشت .
یهو تفنگشو به سمتم نشونه گرفت ، چشام گرد شد . یعنی میخواست منو بزنه ؟
نیوشا_ناتا ببببخخخخخخخخوابببب
یهو لگدی به پام زد که افتادم کنارش تو گودال اونم پشت سر هم شلیک کرد .
نفس نفس میزدهاکان_احمق گفتم برید سمت دره .اینجا چه غلطی میکنی . اصلا حواست هست. نزدیک بود دوتامونو به گشتن بدی...
_احمق خودتی و هفت جد و ابادت عوض تشکرته ؟ نزدیک بود اون چندتا از پشت بزننت....
بد جور کفری شده بودم . بجای تشکر داشت فحش میداد ...
داشتم از عصبانیت منفجر میشدم . نفس عمیقی کشیدم بدون جواب بهش مشغول کله پا کردن اون اشغالا شدم.
نیوشا هم رفته بود کمک سرهنگ .
هاکان _سرهنگ من شما رو پوشش میدیم دخترا رو بردار برید سمت دره ..
سرهنگ _اما شما تنها ...
هاکان _ برید دیگه.
هاکان_ناتاشا ،سینه خیز برو اونطرف با خواهرت و سرهنگ برید عقب.
دلم یه حالی شد واسه اولین بار بود منو به اسمم صدا میزد ...
هاکان- با توام برو دیگه...
با عصبانیت گفتم
_ فکر کردی چون زنم از تو کمترم . نخیر .من همینجا میمونم.
هاکان _کله شقی رو بزار کنار الان وقتش نیست.
بی توجه بهش نیم خیز شدم چند تا ازمردایی که داشتن به سمتمون میودن به درک فرستادم .
نیوشا_ناتا بیاااااااااا دیگه .
_شما برید من با سردار میام.
نیوشا_کله خر بیا . سردارم میاد ...
_گفتم بریییییییییید
با این حرفم هاکان با عصبانیت بازوهامو گرفت و زل زد تو چشمام.
_احمق بیشعور، میگم الان وقت لجبازی با من نیست ، گمشو برو تا خودم نکشتمت.
دیگه طاقت توهیناشو نداشتم ،با غیض خودمو عقب کشیدم .
_ولم کن
هاکان _ اینا اگه بگیرنت نمیکشنت اونقدر بهت تجاوز میکنن که روزی صد بار ارزوی مرگ کنی ....همینو میخوای هان؟؟؟
با این حرفش یهو تنم مور مور شد ..
اما نمیدونم چرا دلم نمیخواست به حرفش گوش کنم.
_ الکی این دوره ها رو نگذروندم بهتره به جای حرف مفت حواستو جمع کنی دارن میان.
هاکان با غیض منو رها کرد وگفت
_به درررررک ، هر غلطی میخوای بکن.
از کنارم بلند شد و رفت پشت صخره ها .
خوشحال از اینکه حرفمو به کرسی نشونده بودم خشابمو پر کردم .و شروع کردم به نشونه گیری .
کم کم داشت جام لو میرفت هوا هم تاریک شده بود به سختی چشمام میدید .
یهو دیدم یه گلوله اتیش مستقیم داره میاد سمتم قدرت حرکت نداشتم ....
همزمان دستی منو کشید به سمت صخره ها...هاکان بود منو تو بغلش گرفت و خوابید رو زمین.
. صدای وحشتناک خمپاره زمین و لرزوند .
حرم نفساش تو صورتم میخورد سریع از
روم بلند شد .
هاکان_ زود باش تا نیومدن باید بریم.
گودالی که توش بودم بر اثر انفجار عمیق تر شده بود . وای نزدیک بود برم اون دنیا.
کنارهاکان با سرعت از لابه لای درختا عبور میکردم که یهو سوزشو درد بدی تو رون پام حس کردم طوری که از درد رو زمین افتادم.
_آخ ... لعنتی .
هاکان که صدامو شنید برگشت دید نشستم رو زمین.
هاکان_ بلند شو الان چه وقت زمین خوردنه
زود باش دارن میرسن...
به سختی بلند شدم نمیخواستم جلوش ضعف نشون بدم .
لنگ لنگون دنبالش رفتم و هر قدم که برمیداشتم جونم به لبم میرسید ...
نصفه راه دیگه نتونستم نشستم رو زمین و تکیه دادم به یه درخت.
هاکان تا دید نشستم
_ به این زودی جا زدی گفتم که جوجه ای ...دیدی همش خالی بندی بود .
داشتم از درد به خودم میپیچیدم اینم هی تیکه بارم میکرد . باز بلند شدم نباید اتو دستش میدادم....
پشت سرش لنگ لنگون حرکت کردم که یهو برگشت سمتم و دست زد به پام که تیر خورده بود
_آخخخخخخخ
هاکان_ تیر خوردی ؟
_اره
هاکان_ پس چرا چیزی نمیگی احمق.
دستتو بنداز رو کولم زود باش دارن میرسن.
_خودم میتونم...
هاکان_ خفه شو ....یه کلمه دیگه حرف زدی خودت میدونی...
با این حرفش حرصم گرفت دستشو با خشم پس زدم و لنگون از کنارش گذشتم....
هاکان با عصبانیت از پشت بغلم کرد و انداختم رو شونه هاشو با سرعت شروع کرد به دوییدن...
هاکان_ الکی واسه من ناز نکن من اهل ناز کشی نیستم جوجه...
_ولم کن بیشعور ... خودم پا دارم میتونم بیام.
هاکان_ منظورت همین پای چلاغته دیگه....
با این پا تا فردا هم به دره نمیرسیم....
از درد داشتم میمردم . پس ترجیح دادم ساکت باشم...
اونقدر قوی بود که من براش مثل پر کاه میموندم...
خیلی طول نکشید که رسیدیم به دره.
هاکان_ شلیک نکنید ما هستیم .
بچه ها سنگردفاعی محکمی اونطرف دره ساخته بودند.
نیوشا_ بچه ها سردار وستوان اومدن ...
شلیک نکنید ....
داشتیم از پل میگذشتیم که باز خمپاره ای به سمتمون شلیک شد . منو خودشو خوابوند رو پل .
فشاری که به پام اورد باعث شد جیغ بلندی بکشم....
یهو زیر پامون خالی شد.
صدای جیغ نیوشا تو گوشم پیچید
_ناتاشااااااا اااااااااا ااااااااا اااااااا.تو هوا معلق شدیم...
پل خراب شده بود ...
همونطور که تو بغل هاکان بودم پرت شدیم تو رودخونه پرفشارته دره....

هاکان محکم دستشو دور کمرم حلقه کرده بود
مرتب با داد میگفت
مننننننو محککککککم بگگگگیییر .
ول نکنیااااا....
، فشار اب اونقدر زیاد بود که ما رو با خودش به سنگا و صخره های اطراف میکوبید .
با هر ضربه درد تو تمام تن و بدنم مخصوصا زخم پام که هنوز گلوله داخلش بود میپیچید و منو به جیغ کشیدن وا میداشت ، جیغی که در اون اب خروشان بیشتر شبیه ناله میمونست....
. تاریکی هوا ،سردی اب ، ضربات پی در پی سنگا و صخره ها هر لحظه تن و بدنمو بیشتر خرد و خمیر میکرد . طوری که دیگه نای داد زدنم نداشتم.
حس میکردم دیگه خونی تو بدنم نمونده ...
جریان اب کمی ارومتر شده بود اما هنوزم داشت ما رو با خودش میبرد ..
هاکان_ باااااااید خووودمممونو به کننناره برررسووونیم. دارم یه غااااار مییببینمم .
من رمقی برام نمونده بود تا جوابشو بدم. دستام دور گردنش شل شده بود اما اون همچنان دستاش دور کمرم سفت و محکم بود .
_ناتااششاااا ... محححککم منو بگگیییر . مییخوام اون شاااخه رو بگییرم.
مییففهههمییی؟
کنار گوشش با صدای ضعیفی گفتم
_ اااارررررررره
کمی چشمامو باز کردم .
اسمون مهتابی و پرستاره کمی اطراف و روشن کرده بود .
درختی تنومندی تو شکافه دره کنار سوراخی بزرگ رشد کرده ونیمی از اون روی رودخونه افتاده بود .
داشتیم بهش نزدیک میشدیم.
هاکان یکی از دستاشو بلند کرد وبا قدرت شاخه ای از درخت و گرفت.
اما فشار اب مانع از بیرون اومدنمون میشد . همونجور تو اب کنار درخت شناور بودیم.
هاکان_ اینجوری نمیشه .من با یه دست نمیتونم هر دومونو بکشم بالا .
دستاتو از دور گردنم بنداز دور کمرم تا بتونم خودمونو بکشم بالا.... . فهمیدی؟
میفهمیدم اما دستام از سردی اب کرخ شده بود ، تا تکونشون میدادم تا مغز استخونم تیر میکشید .
_ من نمیتونم. ...
هاکان _سعی کن . تو میتونی... زود باش، دستم دیگه قدرت نداره ....
دستامو به سختی با ناله از دور گردنش اوردم دور کمرش.
هاکان_ اماده ای؟
_ اره
دستشو از دور کمرم برداشت ،شاخه درختو گرفت با فریادی منو خودشو از اب کشید بیرون.
بخاطر خیسی لباسامون وزنمون دو برابر شده بود .
شاخه به شاخه بالا رفت تا رسیدیم به دهانه غار .
هاکان_ خودتو بکش بالا، برو تو غار ...
بدنم بی حس بیحس بود ...
با درد و بدبختی وارد غار شدیم.
همونجا تو دهانه غار هر دو دراز به دارز افتادیم .
صدای نفسهای بلندشو میشنیدم .
چند دقیقه گذشت
هاکان خودشو کنارم رسوند
_خوبی؟
_.....
هاکان_ ناتاشااااا ...ناتاشاااا .با توام
لرزم گرفته بود .
_ سس...سسرر ددمه.
هاکان_ طاقت بیار الان اتیش باز میکنم .گرم شی.
سریع بلند شد ، صدای شکسته شدن شاخه های درخت به گوشم رسید .
خیلی طول نکشید که حرارت اتیش جسم یخ زدمو کمی گرم کرد .
اما با اون لباسای خیس و باد سردی که از ته غار میومد بازم لرزم گرفت.
هاکان_ زود این لباسای خیسو در بیار تا سینه پهلو نکردی.
بعدم رو شکم بخواب تا گلوله رو از رونت دربیارم.
اینو، بهم میگفت جلوش لخت بشم . عمرا ،
بیرمم محاله بزارم تن و بدنمو یه بار دیگه ببینه.
هاکان که دید هنوز بی توجه به حرف اون دراز کشیدمو میلرزم با عصبانیت گفت
_ مگه با تو نیستم؟ در میاری یا خودم برات درش بیارم.
با صدای کم جونی گفتم
_لازم نیست الان با حرارت اتیش خشک میشه.
هاکان_اره خشک میشه اما تا به اون مرحله برسه از تو فقط یه جنازه مونده و بس .
زود باش تازه باید اون گلوله رو هم فورا در بیارم وگرنه از خونریزی میمیری...
_ همینطور که لباس تنمه گلوله رو بیرون بیار.
یدفعه با غیض به سمت یقه لباسم خیز برداشت و با یه حرکت بازش کرد ،طوری که لباسم جر خورد و تمام دکمه هاش کنده شد.
_ چیکار میکنی عوضی ... دیوونه شدی ...
ولم کن اشغال ... ولم کن وگرنه میکشمت ...
با دستام به سر و صورتش میزدم و فحش میدادم ،
هاکان _تو زبون ادمیزاد سرت نمیشه حتما باید با زور کتک مجبورت کنن حالام خفه شو .
با خشم کمربندمو هم باز کردو شلوارمواز پام وحشیانه کشید پایین طوری که باعث شد درد تو تمام پام بپیچه ..
_ آااااااااااااااااایی کثافت پام .... اخ ...یواش...درد میکنه ....
هاکان _ صداتو ببر ، به اندازه کافی از دستت کشیدم . اگه همون موقع با خواهرت گورتو گم کرده بودی الان تو این وضع گرفتار نبودیم...
از خشم چنان کشیده ای به گوشش زدم که صورتش به سمت دیگه ای برگشت.
یه لحظه هر دومون ساکت و بی حرکت موندیم .تنها صدایی که شنیده میشد، صدای نفس زنهامون بود .
بی هیچ کلامی از روم بلند شد .
تا رفت خواستم شلوارمو بپوشم که شلوارو به شدت از دستم کشید و به گوشه ای انداخت.
با چوبی در دست بالای سرم ایستاد ،ترسیدم یعنی میخواست با اون چوب کتکم بزنه؟
اب دهنمو قورت دادمو رو زمین خودمو عقب کشیدم.
بازوهای لختمو گرفتو با یه حرکت منو رو شکم خوابوند و نشست رو کمرم .
_ آااااااای وحششششییی ، ولم کن . خدایااااا
اااااااااااییی پام..... ایییییی
پاهامو از هم باز کرد ، چوب و بین ساق پاهام گذاشت و با بندهای پوتینم سفت بست .
دیگه از درد اشکم در اومده بود و به التماس افتاده بودم. اما فایده ای نداشت .
وقتی کارش تموم شد سنگ بزرگی برداشت و روی چوب قرار داد . با این سنگ حتی یه ذره هم نمیتونستم پامو تکون بدم .
_ چه بلایی میخوای سرم بیاری کثافت؟
تو رو خدا هاکان ....تو رو خدا ولم کن ...
از پشت چنگ انداخت تو موهای اشفته ام وسرم و کشید عقب و تکه ای چوب بین دهنم قرار داد .
چوب رو تف کردم اما دوباره به زور چپوندش تو دهنم .
هاکان_ یه دقیقه خفه خون بگیر میخوام گلوله رو بیرون بیارم ...الان تموم میشه
با این حرفش کمی اروم گرفتم اما اشکام همچنان راهی گونه ام بودند .
خنجر تیزشو رو اتش داغ کرد، میدونستم الانه که از درد بی هوش بشم .
اما هی به خودم دلداری میدادم که چیزی نیست و میتونم تحمل کنم .
خنجرو از رو اتیش برداشت ، از ترس عرق سرد رو پیشونیم نشسته بود .
هاکان_ اماده ای ؟
منتظر جوابم نشد خنجرو تو زخمم فرو کرد
وای خدا سوختم ، آتیش گرفتم ... داغون شدم...
اما سعی کردم صدای جیغمو تو گلو خفه کنم
و دردمو با فشار دندونام روی چوب داخل دهنم تخلیه کنم ...
هاکان_ سعی نکن ادای قهرمانا و در بیاری ...
جیغ بکش داد بزن . کسی صداتو نمیشنوه ...
یهو خنجرو تو زخمم پیچوند که دلم از درد ریش شد و دیگه نتونستم تحمل کنم . فریاد دلخراشم تو فضای غار پیچید ... و از حال رفتم ....
با قرار گرفتم پارچه نمناکی روی پیشونیم اروم چشمامو باز کردم.
گیج ومنگ به اطراف نگاه کردم .
هاکان بدون لباس خیره به اتش زانو هاشو تو بغل گرفته و در کنار اتش چمباته زده بود . .موهای نمناکش به طرز زیبایی روی پیشونیش افتاده بود و اون خواستنی تر از هر زمانی به نظر میرسید ....
عضله هاش زیرشعله های لرزون اتیش پهن تر و جذاب تر به چشم میومد ...
نگاهی به خودم انداختم ، شاخه های برگ دار سر تا سر بدن لختمو پوشونده بودند .
حس حوا رو داشتم که همراه ادم از بهشت رونده شده بود ....
اونقدر بی صدا به نیم رخ جذاب هاکان چشم دوختم که پلک هام سنگین شد و دوباره به خواب رفتم.
نمیدونم چقدر گذشت که از صدای ناله ای
بیدار شدم.
اتش نیم سوخته وفضای غار تاریک شده بود .
توی اون تاریکی درست هاکانو نمیدیدم .
انگار که دراز کشیده و خواب بد میدید .
باید بیدارش میکردم
به سختی بلند شدم بدنم روی اون زمین مرطوب خواب رفته و مور مور میشد.
هنوز کمی از بوی سوختگی گوشتم در فضای نمناک غار به مشام میرسید .
چند تا از شاخه های روی بدنم روروی زغالها ریختم با فوت های پی در پی دوباره اتش جون گرفت، فضا ی اطراف کمی روشن و گرم شد.
هاکان گوشه ای در خود جمع شده وحرفهای نامفهمومی میزد .انگار هذیون میگفت.
خودمو کشوندم کنارش ، عرق سرد روی پیشونیش نشسته بود . چهره جذابش در هم فرو رفته و انگار عصبانی بود .
_ میکشمت هرزه ... با همین دستام ...
اروم دستمو گذاشتم رو پیشونیش _ خدای ممن داشت تو تب میسوخت . باید یه کاری میکردم.
یدفعه با خشم غلتی زد و به کمر خوابید ،
_ماهانمو برگردون . ماهاننننن
کثافت ،اشغال ،نه.... نه..... تو نباید ...
وای خدا جون این دیگه چیه...،چشمامو از شرم بستم و صورتمو برگردوندم.
گونه هام گر گرفته و قلبم تند تند میزد ، حس یه مجرمو داشتم که حین ارتکاب جرم دستگیر شده...
نمیدونم حوای بیچاره هم مثل من وقتی ادمو دید به این حال و روز افتاد ...
هاکان_ تو یه پست بی ارزشیییی.
تو ما رو ول کردی کثافت .
تو یه هرزه ای که بچه هاتو، شوهرتو فروختی ...
داشت چی میگفت خدایا.
انگار داره درباره مادرش حرف میزنه؟
یهو داد بلندی زد که بی اختیار برگشتم سمتش دیدم تمام تنش داره میلرزه .
وای خدا حالا چه خاکی تو سرم بریزم تب و لرز کرده بود ... باید گرمش میکردم ...اینجوری نمیشد . باید یه چیزی روش مینداختم .
سریع خیز برداشتم سمت لباسا که با این کار درد تو تمام پام پیچید ...
اااه این لباسا هم که هنوز خیس بودن ...حالا چیکار کنم؟
بازم صدای ناله ...وای ببین چطور داره میلرزه .
باید میکشیدمش کنار اتش .اما زورم بهش نمیرسید ..
فکری عین برق از ذهنم گذشت .
لنگ لنگون بلند شدم، دور تا دورشو هیزوم گذاشتم و به اتیش کشیدم اما کافی نبود ....
ناتاشا الان وقت فکر کردن به گناه و جهنم و این حرفا نیست ...تو مجبوری ناتاشا ...هاکان بهت احتیاج داره...حالا نوبت توه اونو نجات بدی...اااه ه ه دارم دیوونه میشم....
قبل از اینکه از کارم پشیمون بشم سریع خوابیدم کنارش هنوزم داشت مثل بید میلرزید .
دست انداختم زیر گردنشو برشگردوندم سمت خودم ،از سردی بدنش ترسیدم عین یه قالب یخ شده بود ...
برعکس تن گر گرفته من .
شروع کردم با پای سالمم پاهاش و مالیدن، محکم بغلش کردم با دستام شونه هاو کمرشو از بالا تا پایین ماساژ دادم
با لبا و گونه هام رو صورتش میکشیدم .
نمیدونم چقدر طول کشید ، اما تنش گرم شده و دیگه نمیلرزید ،اتیش رو به خاموشی بود
ماساژای محکم من به نوازش های عاشقانه تبدیل شده بود .
بین وجدان و ابلیس خفته ی وجودم که بیدار شده بود و منو وسوسه میکرد از اون لبهای شیرین کامی بگیرم و اونو سیراب کنم جدالی سختی در گرفته بود ...
اما در اخر این فرشته رانده شده از بهشت بود که منو وادار کرد اروم لبام روروی لبهاش بزارم و به نرمی ببوسم .
چندی بیش طول نکشید که حس کردم هاکانم داره اروم منو میبوسه ...
ترسیدم نکنه به هوش اومده باشه، اون نباید میفهمید که من ...
با وحشت دستمو از زیر گردنش کشیدمو اومدم بلند شم که پاهاشو انداخت رو پاهام و با دستاش محکم منواسیراغوشش کرد.
با صدای بم و ارومی گفت
_ کجا... وایسا جواب بوسه هاتو بگیر .
_ ولم کن ... زده به سرت ؟،خیالاتی شدی ؟کدوم بوسه .؟
هاکان_ پس اون ابلیس کوچولویی که داشت لبای منو از جا میکند تو نبودی هان؟_ بیچاره تب و لرز کرده بودی وداشتی اه و ناله میکردی منم اومدم ببینم چی بلغور میکنی

_ کوچولو خجالت نداره که هر چی باشه تو هم یه نیازهایی داری.باید زود تر بهم میگفتی خودم ...
با ارنجم محکم زدم تو پهلوش
خودمو از اسارت دستاش نجات دادم با داد گفتم
_ خفه شو .... خفه شو...
من فقط اومدم تا از کابوس کشتن مادرت که تو و داداشتو ول کردبود نجات بدم .همییییین.
به سرعت لباسای نم دارمو برداشتم وبه سمت تاریک غار فرار کردم . صدای عصبانیشو از پشت سرم شنیدم
_ وایسا ببینم چه غلطی کردی .. کی همچین گهی خورده هان ...؟ از کجااا این حرفای مفتو شنیدی....برگرد بیا اینجا وگرنه بد میبینی ...
گفتم کی همچین حرفای مفتی به خوردت داده؟
از دادش چهار ستون بدنم لرزید خیلی عصبانی بود اما نباید میذاشتم بفهمه که ترسیدم ...
منم مثل خودش داد زدم
_ از خودت شنیدم . خوووووددددددددتتتتتتتت
یهو دیدم روبرومه گلومو گرفت و چسبوندم به دیواره غار ...
_ دروغ میگی کثافت .. دروغ میگی...بگو کی اینا رو بهت گفته ...بگو تا نکشتمت .
داشت راست راستی خفم میکرد .اشک تو چشمام جمع شده بود ..
با ته مونده صدام گفتم
_ از خود اشغالت شنیدم موقعی که تب و لرز کرده بودی داشتی هذیون میگفتی ...
که مامانت شوهرشو بچه هاش که شما باشید و فروخته ...ولتون کرده... خودتتتتت گفتییی کثافت .. خودت ...
با مشت اومد تو صورتم ، چشامو بستمو جیغ بلندی کشیدم....
خشم مشتش رو روی دیواره غار کنار صورتم خالی کرده بود .
هاکان_ لعنتییییییییی... لعنتیییییییییی...
اگه بفهمم جایی این حرفا رو زدی زیر سنگم شده پیدات میکنم تیکه تیکه ات میکنم . فهمیدیییییییی؟
پرتم کرد یه گوشه و رفت سمت دهانه غار .
بغض فرو خوردم سر باز کرد ، اشکام بی صدا راهی گونه هام شدند.
بی توجه به من لباساشو پوشید ،رفت رو تنه درخت و خودشو به سمت بالای کشید و از جلوی چشمام ناپدید شد ....
با رفتنش صدای هق هقم تو سکوت سرد غار پیچید ...
از خودم از هاکان از همه چی متنفر شده بودم ...
_ازت متنفررررممممممم کثافت . متنفففررررر.
یه روز به عمرم مونده باشه . جواب کارتو میدم کثافت عوضییییی....
از خودمم بیشتر متنفرم این چه غلطی بود من کردم ؟
چرااین حرفا رو تو روش نزدم چراااااا.... حالا که رفته ....دارم اینا رو میگم؟؟؟

اون چه حقی داشت با من اینطوری رفتار کنه ؟ تقصیر خود خاک بر سرم بود روی زیادی بهش دادم .
اصلا باید میزاشتم تو تب و لرزش سقط کنه بمیره.
اونقدر گریه کردمو واسه دل بی صاحابم حرف زدم که نفهمیدم کی خوابم برد ...

حس کردم یه چیزی روی صورتم داره راه میره، با وحشت دستی تو صورتم کشیدمو چشماموتا اخر باز کردم. هوا روشن شده بود .

صدای قهقه هاکان تنمو لرزوند .
_ نترس منم ،بلند شو بیا یه چیزی بخور تا جون بگیری بتونیم زودتر از اینجا خلاص شیم

پس برگشته بود ، پسره روانی ،انگار نه انگار چند ساعت قبل داشت منو خفه میکرد حالا با نیش باز اومده میگه بیا غذا بخور.

هاکان _ بلند شو دیگه جوجه تیغی کوچولو ،ببین چه خرگوشی شکار کردم وپختم بوش تا ته جنگل میره.
گرسنه بودم ،دلم داشت ضعف میرفت اما غرورخورد شدم این اجازه رو بهم نمیداد از غذایی که اون برام اورده بود بخورم.

بی توجه به اون صورتمو برگردونم وخوابیدم.

هاکان_ قهر نکن دیگه خوب تو هم بی تقصیر نبودی . نباید اون حرفا رو به من میزیدی .
حالا بلند شو مثل یه دختر خوب بیا صبحونه و ظهرونتو با هم بخور.تا برات یه قصه تعریف کنم .

خیلی پرو بود بخدا هی میخواستم دهن باز کنم ببندمش به فحش اما ،
میدونستم هیچی به اندازه کم محلی اعصابشو داغون نمیکنه پس ساکت موندم ...
هاکان_ نمیای بخوری؟
_ ......هم چنان ساکت بودم ...
صدای عصبیشو شنیدم
_به درک ، میخوامم نخوری .
شروع کرد با صدای ملچ و ملوچ خرگوشه رو خوردن .
اخ که چه بویی میداد .کوفتت بشه ،ایشالله تو گلوت گیر کنه ،حناق بگیری .

چند دقیقه گذشت . صدای پاشو شنیدم که بالا سرم اومد خم شد یه چیزی گذاشت کنارم ورفت سمت دهانه غار
هاکان_ببین من اهل ناز کشی نیستم اومدم دیدم مثل بچه ادم غذاتو کوفت نکردی بزور میچپونم تو حلقت . میدونی که شوخی نمیکنم.

تو دلم گفتم
_ برو بینیم بابا . بچه میترسونه. الدنگ .

انگار دوباره رفته بود . چون صدایی نمیومد .
اخ که شکمم از بوی این خرگوشه به قارو قور افتاده بود .

برگشتم تا چشمم به خرگوشه افتاد اب تو دهنم جمع شد و دلم قیلی بیلی رفت.
اگه حالا نیوشا اینجا بود میگفت]:
خاک با شکمت این کارو نکن که ظلم نا بخشودنی در حق خودت میکنی . با هر چی میخوای قهر کن اما با غذا و شکمت عمرا .....
دست بردم خرگوشه رو برداشتم تا خواستم یه گاز بزنم
یه صدایی تو سرم پیچید
ناتاشاااا تو نباید غرورتو بیشتر از این خورد کنی . تو نباید از این خرگوشه بخوری...

_تو رو خدا بزار فقط یه گاز . همشو نمیخورم
اون صدا_خاک تو سر شکموت کنن این بود اون غروری که ازش دم میزدی ؟

_ ولم کن بابا ...اگه تو هم جای من بودی با این همه خونی که ازت رفته بود از غرور که سهله ، از شرف و حیثیتتم میگذشتی

با ولع شروع کردم به خوردن ...
تند تند میخوردم که یهو صدای هاکان و شنیدم...
_ خفه نشی... اروم ترالان میره پس ملاجتا... نترس خرگوشه فرار نمیکنه
چنان به سرفه افتادم که نزدیک بود بمیرم ...


خونسرد اومد بالا سرم چند تا ضربه زد تو کمرم که حس کردم ستون فقراتم جابجا شد ...بعدم قمقمه ابی دستم داد
_بخور تا خفه نشدی ....

اشک از چشام سرازیر شده بود،اب و گرفتم یه نفس دادم بالا یکم حالم بهتر شد . اما هنوزم تک سرفه ای میکردم .

ای بمیری که خرگوشه کوفتم شد .
دیکه حس خوردن نداشتم...
تکیه دادم به دیوار و بیرون و نگاه کردم.
دیدم پیچکای پهنی همراشه یه مقدارشو انداخت جلو من و رفت گوشه ای نشستو مشغول بافتن اونا به هم شد.

هاکان_اگه دیگه نمیخوای بخوری اینا رو اینجوری بباف به هم تا بشه یه طناب محکم واسه بردنت از اینجا لازمش داریم.
نمیتونیم منتظر شیم تا پیدامون کنن.

هنوزم ساکت بودم و چیزی نمیگفتم.

بی توجه به دستورش بیرونو نگاه میکردم . صدای رودخونه همراه با اواز پرنده ها، نسیم خنکی که از روی رودخونه وزیدن گرفته بود .
همه و همه به خلسه ارامش میبرد .

اما خیلی این ارامش طول نکشید .
بازم صدای هاکان اما اینباربا لحنی غمگین و غریب بگوشم خورد.

_ گفتم اگه بچه خوبی باشی برات یه قصه میگم
حالا گوش کن .
یکی بود یکی نبود .
توی این دنیای بزرگ یه سردار ایرانی بنام محمد خان هاکانی زندگی میکرد.
یه روز این سردار برای ماموریتی اعزام میشه به افغانستان، تو اون ماموریت بود که "ضمیره " زیبا ترین زن زندگیشو میبینه که از قضا جاسوس حزب مخالف اونا بوده .
قرار بود سردار اونو به درک بفرسته اما یه دل نه صد دل عاشقش شد .

قرار شد زن از حزبش دست بکشه سردارم عقدش کنه و با هم به ایران برن اما
اون زن از عشق سردارنهایت استفاده رو کرد نه تنها حزبشو رها نکرد بلکه سردارم مجبور کرد تو اون دیار غربت موندگار شه.

سردار بی خبر از ماهیت واقعی زن سالها عاشق و دلباخته به زندگیش ادامه داد و اون زن دو پسر به اسم فرهان و ماهان براش بدنیا اورد که شیرینی زندگیشو صد چندان کرد ...


اما این شیرینی زیاد دووم نیاورد ...
یه روز سردارهمراه پسر بزرگش فرهان از ماموریت برگشت و دید زنش و پسرش ماهان که تازه 15 سالش شده بود دزدیدن .

تنها یه پیغام رو ایینه براش گذاشته بودند.
اگه اونا رو سالم میخوای باید فلان ژنرال رو بکشی و سرشو واسه ما بیاری به این ادرس...

اینجای داستان که رسید بغض راه گلوشو بست. نفسی کشید

سرداربدون اینکه بزاره فرهان چیزی متوجه شه با کمک دوستاش سر شبیه سازی شده ای رو درست کرد و واسه اونا برد .

اونجا بود که سردار دید چه به روزش اومده رییس اون گروه کسی نبود جز زن عزیزش ...
ضمیره وقتی فهمید سردار بهش کلک زده واسه گرفتن زهر چشم از اون جلوی چشماش ثمره زندگی مشترکشون رو با یه گلوله فرستاد اون دنیا ...
سردار که از این همه قصاوت به خشم اومده بود به سمت اون عفریته حمله ور میشه ... دست میندازه دور گردن ضمیره سعی میکنه اونو خفه کنه کاری که باید سالها قبل انجام میداده ...
اما معشوق ضمیره از پشت بهش حمله میکنه و با ضربات پی در پی خنجر سردار و از پا میندازه....

فرهان بعدها تمام حقیقت این ماجرا رو از دوست صمیمی پدرش میشنوه ...
قسم میخوره تا اون
عفریته رو پیدا کنه و انتقام خون پدر و برادر بیگناهشو بگیره ...الان سالها از اون ماجرا میگذره ....
از اون زمان فرهان دیگه به هیچ زنی اعتماد نکرد و به قلبش راه نداد .

دهنم از داستان زندگیش باز مونده بود من عاشق مردی بودم که جز فامیلش هیچ چیز دیگه ای ازش نمیدونستم....اما حالا اون...
اصلا چرا اینا روواسه من تعریف کرد نکنه میخواد بگه عاشقم شده؟
.

هاکان_از اون زمان هر زنی به سمت فرهان میومد فقط براش یه سرگرمی زود گذر بوده و البته خواهد بود ... چون تا حالا هیچ زنی رو ندیده که قابل اعتماد باشه .
با جمله اخرش دنیا رو سرم خراب شد.
_بیشرم پست داشت با زبون بی زبونی به من میگفت فقط براش یه سرگرمیم ....

هاکان_خوب اینم از قصه زندگی من حالا چیزهایی از من میدونی که هیچ بنی بشری نمیدونه...بهتره به خودت ببالی...

دیگه طاقت نیاوردم برگشتم زل زدم تو چشماش
_ فکر نکنم چیز با ارزشی ازت شنیده باشم که قابل بالیدن باشه جناب سردار فرهان هاکان ....


با این حرفم فکش از عصبانیت منقبض شد .
_گفتم که شما زنا همتون مثل همید درست عین گربه میمونید اولش خوب خودتونو ملوس و مظلوم میکنید تا طرف جذب شه تا اعتمادشو جلب کردید پنجولتونو رو میکنید ....

_ اااا فکر کنم گفتید از اون زمان دیگه به زنی اعتماد نکردین....حالا این حرفتون چیه؟

نگاهی گیج به من انداخت انگار نمیدونست چی باید بگه ...
نگاهی گیج و عصبی به من انداخت انگار نمیدونست چی باید بگه ...
طناب درست شده از پیچک و جلوی پام انداخت و با خشم فرو خورده ای گفت
_ اینو ببند دور کمر و پات . من میرم بالای دره ، طناب و نگه میدارم خودتو بکش بالا . فهمیدی؟
_ چی شد جواب تو استین نداشتین . موضوع رو عوض کردین؟
نیش خندی زد و گفت
_ جواب ابلهان خاموشیست.
منم مثل خودش پوز خندی زدم
_خوبه خدا بابای اون بیچاره ای که این ضرب المثلا رو گفت بیامرزه . موقع طفره رفتن از جواب خوب به داد ادم میرسه...
دیدم که باز فکش منقبض شد، بی حرف تنه ای به من زد و از کناارم گذشت،از درخت بالا رفت و ناپدید شد ...
چیل خند گنده ای زدم
_افرین ناتاشا بالاخره تونستی یه بار حال این فرهان و بگیری...
یعنی باید از حالا فرهان صداش میکردم؟
نه اصلا از این اسم خوشم نمیاد هاکان خیلی بیشتر به این قیافه و جذبه میخوره.....
باید بهش بگم بره اسمشو عوض کنه بزاره هاکان هاکانی اره این بیشتر بهش میاد ...
اااا ناتاشا باز که رفتی تو رویا ؟ اصلا به من چه که اسمش چیه و چی صداش میکنن....
سریع طناب و دور کمر وپاهام بستم .
احساس کردم طناب داره کشیده میشه .
هاکان_ بیا دیگه .
هنوز جای زخمم درد میکرد . اروم رفتم رو تنه درخت . چسبیدم به صخره و اروم اروم جا پامو سفت کردمو خودمو کشوندم بالا...
وسطای راه بودم که سنگ زیر پام در رفت و تعادلم بهم ریخت . جیغ بلندی زدم و بین زمین و اسمون معلق موندم...
هاکان_ چی شد ؟ عرضه بالا اومدنم نداری جوجه؟ خوبه حالا بستمت وگرنه باز موش اب کشیده میشدی....
_ مطمئن باش اگه پام سالم بود بهت نشون میدادم کی عرضه نداره ...
هاکان_ هههههه اون وقتتم دیدم. من نمیدونم شما زنا چه اصراری دارید جا پای مردا بزارید،
بابا بشینید تو خونتون پخت و پزتونو بکنید .
شما رو چه به ارتش و رزمایش...
باز زبون نیش دارش کار افتاده بود .
هاکان _چی شد کم اوردی؟
_ جواب ابلهان خاموشیست ...
هاکان_ تو که میگفتی ضرب المثل مال ادماییه که کم میارن...؟
_منو بکش بالا تا بیام جوابتو بدم.
هاکان_ نچ...اول یه معذرت خواهی کن تا بعد شاید بکشمت بالا....
ای تو روحت هاکان سرم داشت گیج میرفت از بس عین پاندول ساعت این بر و اونبر شدم ...
_ بابت چی باید عذر خواهی کنم . اون تویی که باید بخاطر کارای مسخرت توضیح بدی و ازم طلب عفو کنی.
هاکان قهقه ای زد
_ به همین خیال باش کدوم سرداری به زیردستش جواب پس داده که من دومیش باشم .میل خودته یا عذر خواهی کن تا بکشمت بالا یا اونقدر اویزون بمون تا جونت بالا بیاد ...
_عمرا ،ترجیح میدم جونم در بیاد تا به ادمی مثل تو التماس کنم.
هاکان _باشه ببینم چند ساعت دووم میاری
بیخیال شروع کرد به سوت زدن .
من بدبختم بین زمین و اسمون هی تقلا میکردم تا بالاخره تونستم دوباره جا پای محکمی پیدا کنم ...
چند ساعت طول کشید
_هاکان_ هنوز زنده ای ؟ جوجه کوچولو یه عذرخواهی بکن تا سه سوت بکشمت بالا ...
با بدبختی و نفس زنون بالاخره رسیدم بالا.
دیدم زیر درختی نشسته وپاهاشو رو هم انداخته و واسه خودش تمشک میلومبونه و هی زر میزنه. ...
تا منو دید تمشکه رفت پشت ملاجشو افتاد به سرفه....
حقته منو اذیت میکنی .
_ ای وای سردار جون ،چی شد؟ میبینی این عاقبت تک خوریه ها ...
همچنان سرفه میکرد با نیشخندی رفتم طرفشواز ته دلم چنان مشتایی زدم تو کمرش که دادش در اومد ....
هاکان _ هی چیکاار میکنی ؟ این کمرها
_اااانه بابا فکر کردم شاه فنره.
هاکان_ خیلی سگ جونی
_ اختیار دارید سردار همچین القاب برازنده ای فقط در شان شماست.
یهو خیز برداشت سمتم که جا خالی دادموفرار کردم ، رفتم پشت یه درخت و براش انگشت شستمو وارونه کردم....
هاکان تا این حرکت منو دید چنان از کوره در رفت که نگو ونپرس وحشیانه به سمتم هجوم اورد
وای هوا پسه . با پای لنگم تا اونجا که میتونستم ونفس داشتم دوییدم اونم پشت سرم...
_ وایسا ببینم چه گهی خوردی با اون شستت ؟
_ نمیدونستم افغانی ها هم میدونن شست وارونه یعنی چی .
بلند زدم زیر خنده تا بیشتر حرصشو در بیارم.
_اخ پام عین چلمنگا باز خوردم زمین تا اومدم بلند شم چنگ انداخت تو موهامو از زمین بلندم کرد شستمو گرفت و چنان پیچوند که دلم رفت تو حال ...
هاکان_ بزنم دستتم مثل پات چلاغ کنم ؟هان؟
_ولم کن ...آااای ولم کن تا نشونت بدم..کی کیو چلاغ میکنه.
هاکان_ نه بابا خیلی شجاع شدی ؟
هلم داد و گفت نشونم بده ببینم چطور میخوای چلاغم کنی تا دیدم ولم کرده دوباره پا گذاشتم به فرار ...
اونم جری تر از اینکه سرش شیره مالیدم...تندتر پشت سرم میدویید . دوباره نزدیک بود منو بگیره که صدایی شنیدم
_ناتاششششااااااااااااااا
ناتا ..ناتاشا جونم ....قربونت برم...
برگشتم سمت صدا ،خدا جونم نیوشا بود ...
سرهنگ امینی و فرزام و چند نفر دیگه هم پشت سرش بودند ...
چنان پریدیم همیدگه رو تو بغل گرفتیم و غرق بوسه کردیم که یادمون رفت کجاییم...